Allemaal op de fiets

Zoals bij vele verenigingen gaat de bestaansgeschiedenis gepaard met ups and downs: goede jaren wisselen af met magere jaren. Zo ook de wielertoeristenclub: opgericht in 1904 en ontbonden op 31 maart 1923, heropgericht op 28 juli  in 1975.

Dus eigenlijk 50 jaar niet actief en sinds de heroprichting nu al langer actief dan in de 1^ste periode. Dat neemt niet weg dat het een mooie vereniging is geweest en nog is, met een paar mooie restanten van de 1^ste periode, zoals een prachtige prentkaart, een ingekleurde affiche, een schitterend vaandel, een klaroen, een mooie fiets, een paar houten wielen en enkele documenten (zoals hun standregels of statuten) als herinnering.

Wat was het doel van de vereniging? De veloclub 'Allemaal op de fiets' luisterde de kermisfeesten op, de velospelen, bloemen- en lichtstoeten (in een tijd dat er nog geen elektriciteit was fietsten zij vermoedelijk met lampions), maakte jaarlijks uitstapjes in de omliggende gemeenten, woonde de jaarlijkse vergadering bij van de Noord-Limburgse Wielrijdersbond en hield zelf op 14 juni 1908 de 8^ste Algemene Vergadering van de Noord-Limburgse Wielrijdersbond in Sint-Huibrechts-Lille. Van die gelegenheid (het hoogtepunt in deze eerste bestaansperiode) is een prachtige ingekleurde affiche bewaard. Deze Noord-Limburgse Wielrijdersbond was trouwens op 11 oktober 1900 (voor het officiële bestaan van de Lilse veloclub) opgericht in Sint-Huibrechts-Lille, toen enkele wielrijders die mekaar weinig of niet kenden op uitnodiging van het 'Maaseycker Weekblad' een vergadering in Lille belegden.

In 1914 woonde de veloclub de feesten bij te Kaulille van het inhuldigen van een zerk op het graf van Laurens Jaspers, schoolhoofd te Kaulille, afkomstig van Sint-Huibrechts-Lille en secretaris van de Noord-Limburgse Wielrijdersbond. De oorlog 1914-1918 legde de werking stil en de veloclub heeft geen tweede adem gevonden en besloot in 1923 om tot ontbinding over te gaan. In het begin van 1900 werden nog geen toerritten georganiseerd of zondagsritten van ongeveer 80 km. Het zou ook niet mogelijk geweest zijn met dergelijke zware fietsen op kassei- of zandwegen. Bovendien werd toen nog voor het volgende gewaarschuwd:

"De velocipedist zij gewaarschuwd, dat wanneer paard en wagen nadert, hij van zijn voertuig stappe, zich terzijde van de wegge opstelle, en de stuurkruk met zijn jas bedekke, opdat het paard niet schrikke."

Zo krijg je natuurlijk nooit 100 km gefietst, maar dat was dus ook niet de bedoeling. Het echte paard werd stilaan vervangen door het democratische paard, namelijk de fiets:

"Het gemakkelijkst vervoermiddel van het volk, van den kleinen burger, van den landbouwer, van den werkman."

Langs de structuur van de Wielrijdersbond ijverde men voor lagere taksen voor fietsen (vroeger een zware taks, op dit ogenblik afgeschaft, anders zou Steve dit wel doen), voor betere velobanen (op dit ogenblik zelfs een fietsroutenetwerk), voor vriendschapsbanden tussen de verschillende wielerclubs en voor toerisme avant la lettre ('menigen waren onwetend der schoone en schilderachtige plaatsen van onze geliefde Kempen'). Volgens de statuten van de vereniging was het doel: 'eenen vriendenkring te sluiten onder de inwoners der gemeente: gedurende den zomer vermakelijke uitstapjes te doen in omliggende dorpen, deelnemende aan de daar ingerichte feesten'. Aangesloten leden droegen kentekens. Tijdens de vergaderingen of uitstappen mag niet gevloekt worden, noch woorden gesproken of liederen gezongen die de openbare zeden kunnen kwetsen.

Het afstappen onder de rit wordt beslist op de vergaderingen en dit moet stipt gevolgd worden. Daarvoor waren er de ritmeester en hulpritmeester.

"De ritmeester neemt plaats aan het hoofd der Club bij de uitstappen, hij moet alle inlichtingen nemen voor den dag van den uitstap, aangaande de wegen, richtingen en plaatsen van afstappen, overeenkomstig met den hulpritmeester geeft hij het stopsignaal in geval van hinder gedurende de rit."

"De vaandeldrager neemt plaats gedurende den rit dadelijk achter het trompetterskorps. Bij het afstappen moet hij de nodige maatregelen nemen tot het bewaren van het vaandel."

Er was zelfs een 'zangbestuurder'.

"De Zangbestuurder geleidt de repetitiën en uitvoering der zangstukken door de zang- of tooneelafdeling, hij schaft zich de noodige muziekstukken aan even als degene voor het trompetterskorps; bij de uitstappen vergezelt hij de trompetters."

De veloclub "Allemaal op de fiets" heeft ingespeeld op het verspreiden van de fiets als vervoermiddel, heeft geijverd voor betaalbare taksen, voor betere wegen voor de fietsers, voor kameraadschap, voor het opluisteren van feesten in Lille en de omgevende dorpen (met trompetterskorps en zang) en heeft daardoor voor de 1^ste wereldoorlog een bijdrage geleverd tot de volkscultuur. Volgens de voorzitter van de Liller Wielrijdersclub Dominique Vandormael werd er na 1923 door de Lillenaars uiteraard nog gefietst, maar niet meer in clubverband. Er werd gefietst naar de familie, naar de toen nog ruim voorhanden zijnde bedevaartsoorden, naar dorpsfeesten in de buurt e.d. In 1934 fietste Alex Bleukx naar Rome en het jaar daarna naar Noorwegen, in die tijd een hele onderneming.

Een prestatie. die het vermelden zeker waard is, leverden Jan Vandervelden (Peerderbaan) en Gerard Verbeek (Wijerpad) in 1956. Na hun studententijd trokken de jongelingen gepakt en gezakt op gewone fietsen naar Lourdes.

Het competitiewielrennen deed zijn intrede in onze gemeente en niet zonder succes. Sint-Huibrechts-Lille kende enkele verdienstelijke renners. Vóór de veertiger jaren was Harrie Van Vlierden (Kruisstraat) al actief als amateurwielrenner in competitieverband ten tijde van de gerenomeerde Karke Loncke. Later herbegon hij bij de Ambachten (+50jaar) in de jaren '50. Tijdens dit decennium kende Lille een aantal renners, o.a. Jaak Plessers (woonde op de grens met Neerpelt in de Jos Verlindenstraat). Ook Hendrik Keunen (De Nulenstraat) was in die jaren actief, eerst als liefhebber later als Ambacht. Jef Van Vlierden (Peerderbaan) heeft dezelfde categorieën doorlopen. In de zestiger jaren waren René Cardinaels (Zandstraat) slechts enkele keren deelgenomen en Jos Jansen (Dorpsstraat) actief bij de Coöperatieven en daarna bij de Ambachten. Geregeld waren er dan ook wielerwedstrijden op de kasseien van de Dorpsstraat, vooral met Lille kermis. Deze wedstrijden zorgden steeds voor de nodige spanning en sensatie in Lille.

De drie laatsten werden er in '73, '74, '75 clubkampioen. Pierre Plessers en Miel Vandormael hadden zich in '75 ook een koersfiets aangeschaft zodat er op het Zand en het Riet plannen ontstonden om ook in Lille een wielertoeristenclub op te richten. Op 28 juli 1975 vond op de Bosuil de oprichtingsvergadering plaats van de wielertoeristenclub "Allemaal op de fiets" Sint-Huibrechts-Lille. Aangezien Donny Vandormael (stichtend bestuurslid) toen archivaris van de Liller Heemkundige Kring was, lag de link naar de vroegere Veloclub voor de hand. De clubnaam van de oude Veloclub werd overgenomen. Lambert Plessers werd gekozen als voorzitter. Hij werd bijgestaan door Pierre Plessers (secretaris), Miel Vandormael (schatbewaarder) en als overige bestuursleden: Donny Vandormael, Jan Vangansewinkel, Pierre Vos, Harry Lamers en Jacky Vaesen. In het najaar van '75 werden er nog enkele proefritjes gereden met telkens een 25-tal deelnemers. Het kersverse bestuur werkte gedurende de wintermaanden vlijtig aan het programma van het 1^ste fietsseizoen 1976. Op de eerste zondag van april 1976 stonden de 30 leden voor de 1^ste rit van de 30 geplande ritten op het Dorpsplein vertrekkensklaar, mooi uitgedost in de Vaheja-kleuren. We konden steeds rekenen op gulle sponsors om netjes de baan op te kunnen: Vaheja vloerelementen (1976-1981), Verzekeringen Jean Vanrenterghem (1982-1987) , Motorhuis Jan Thijs (1988-1991), Vaheja vloerelementen ( 1992- 2015), Vaheja vloerelementen, Consentec fietsen, Vanbuel platte daken (2016-2019), Vanbuel platte daken, Carwash club, Cafetaria De Bosuil Cindy en Frans (2019-2021) en ATS BVBA (2022-2024) (2020-2024).   

Het succes van de club zorgde er al gauw voor dat enkele leden de "wielermicrobe" te pakken kregen en de overstap maakten naar het competitie wielrennen. Zij doorliepen er de verschillende categorieën en niet altijd zonder succes. Denk maar aan: Johan Simons, Erik Lamers, Dominique Vandormael, Mark en Jef Gerits, Gerard Kums, Frans Geunis, en  Ingrid Vandervelden. Zo waren er sinds lange tijd weer wielerwedstrijden in Lille (1976-1988). We gaan er prat op dat ze bij ons hun eerste opleiding kregen. Ook niet clubleden deden aan competitiewielrennen zoals: Medard Claes (mtb Belgisch kampioen) en bij de jeugd zoals: Petra Luys, Barry Vanotterdijk, Bart Lemmens, Wout Verbeek, Axel Dirckx en Glen Loenders (Limburgs kampioen beloften 2017). Bij de recreanten wedstrijden, Dorpskoersen: Kim Schutters, Ronny Theunissen, Marcel Pilzer en zijn echtgenote Sonja  Kuyck.  Deze laatsten hebben wedstrijden op hoger niveau betwist.   

Vanaf het begin zaten de Liller wielertoeristen ook tijdens de wintermaanden niet stil. Rust roest was hun motto. Zo waren de 3-daagse op rollen toen zeer populair. De gebroeders Plessers waren specialist in deze discipline, het gevolg van de dagelijkse avondtrainingen in de koestal. Zij waren dan ook meermaals de winnaars, luidruchtig gesteund door een grote aanhang enthousiaste clubleden. Ook werd de fit-o-meter gedaan in Achel, deelgenomen aan de Sport en Spelavonden van Sparta Lille en het recreatietornooi van T.T.V. Lipalet. Om wat geld in de clubkas te krijgen werden er in opdracht van de gemeente 's winters sloten geveegd. Legendarisch in de beginperiode waren de clubkampioenschappen op kermiszondag met aankomst in de Lindestraat. Dit zorgde voor een enorme volkstoeloop, spannende wedstrijden en verdiende winnaars: o.a. Tony Loos en Lambert Plessers tweemaal. Even spraakmakend was de trofee van de Neerpeltse Sportraad. Een wedstrijd tussen de drie-toenmalige clubs. Deze werden op het scherp van de snede uitgevochten, zodat men genoodzaakt was dit na enkele edities te schrappen om de goede vrede te bewaren. Pas jaren later zou een gezamenlijk initiatief zonder competitie-element kans op slagen hebben.

Decennia later (1995) werd er door enkelen uit de buurt (Korte Dijk- Heikant) ook al gefietst onder de naam Sappige Trappers en in het na- en voorjaar 2007 -2008 door enkele oud voetballers zo ontstond het Lils Pelotonneke. De vrouwelijke leden van deze groep gingen vanaf 2010 Ladies cycling Team Lille vormen. wtc De Kompen volgde daarna, het ging bij elke groep om een andere generatie. En dan is er nog Team Vabuel begonnen als Mountainbikers maar die later ook op de weg gingen rijden. 

In 1985 wordt de Neerpeltse Commissie Wielertoerisme opgericht waarvan onze club een van de grondleggers was door de 3 toenmalige clubs (wtc Neerpelt centrum, Steeds Vooruit Grote Heide en Allemaal op de fiets St-H-Lille) onder voorzitterschap van Leon Alders. De Lilse inbreng is vanaf het begin merkbaar bij de genomen initiatieven, denk maar aan de Verbroederingsklassieker, Klavertje 5, de Drie Valleien-tocht en de Kerstwandeling. Vanaf 1989 tot 1991 was Frans Geunis gangmaker, sindsdien opgevolgd door Dominique Vandormael, beiden lid van onze club. Door heen de jaren werd de Commissie uitgebreid met: Blijf jong Herent, Samen sterk Neerpelt, De Dabbers Neerpelt, Het Lils Pelotonneke, Ladies Cycling team Lille, wtc De Kompen Lille en De Dikke rupsen Herent. Vanaf 1 januari 2019 na de fusie tot Pelt zijn er de vroegere Overpeltse clubs bijgekomen zodat de Commissie wielertoerisme Pelt nu ruim 20 clubs overkoepelt. Na de fusie werd de Verbroederingsklassieker dan ook uitgebreid naar alle Petse wielertoeristen onder de naam  Ronde van Pelt.

Halfweg de tachtiger jaren kende de club een dipje maar het dynamische bestuur nam enkele nieuwe initiatieven zoals het clubfeest met de enige echte "Allemaal op de fiets" quiz, de verschillende dagtrips en verschillende niet-fietsactiviteiten. Vanaf 1989 hebben we een eigen clubblad hetgeen de geschiedenis van de club weergeeft. Tijdens de sponsorperiode van motorhuis Thijs (1988-1991) hadden we ruim 50 leden. De reden lag voor de hand, het gratis verstrekken van de kledij. Het bestuur heeft daaruit de nodige lessen getrokken door van toen af een waarborg te vragen. Vanaf 1992 promoot onze club het fietsen voor jong en oud tijdens de 2-daagse Vaheja-toertochten, door de jaren gegroeid tot een echte voltreffer en een echte must voor de recreatieve fietser. Die tot 2016 op het Vaheja terrein doorgingen, daarna om praktische redenen in OC Hubertus te Lille centrum. In 2019 werden deze tochten ook opengesteld voor koersfietsen van voor 1986 nl. De Retrotochten. Bij het ophouden als Vaheja als sponsor in 2020 na in totaal 34 jaar kreeg deze fiets 2-daagse de naam Carwash club-fietstochten. Sinds 2018 wordt er in 3 groepen gereden elk aan hun eigen snelheid. de Covid 19 pandemie en de daaropvolgende lockdown zorgde er voor dat er in 2020 geen activiteiten konden doorgaan, in 2021 werden deze al gedeeltelijk hervat. Vanaf 2022 kon alles weer normaal doorgaan.  De trend van het Elektrisch fietsen die al enkele jaren aan populariteit won deed het bestuur beslissen om hierop in te pikken. Vanaf de start van het 47ste fietseizoen 2022 werd er een 3de groep binnen de club opgericht: de E-groep en met succes.  De inzet van de sponsors, het bestuur en vooral de leden zorgen voor de nog steeds constante groei. In 1995 na 20 jaar neemt Lambert Plessers afscheid van "Allemaal op de Fiets" (woon werksituatie) en geeft de voorzittershamer over aan Dominique Vandormael. Omwille van zijn pionierswerk en inzet wordt hij met het ere voorzitterschap bedacht. In 2017 ontvangt Dominique Vandormael (voorzitter wtc  en gangmaker Neerpeltse Commissie wielertoerisme) de Trofee voor Sportverdienste van de Gemeente Neerpelt. 

Op geregelde tijdstippen treedt W.T.C. "Allemaal op de fiets" naar buiten om een blik te gunnen achter de schermen van de club. Dankzij de nauwgezetheid van de secretaris bezit de club sinds 1975 het meest uitgebreide archief van de lage landen. Zo lokte de tentoonstellingen naar aanleiding van het 10-jarig en het 20-jarig bestaan ('85 en '95) heel wat volk. Op 20 maart 2004 vierde de wielertoeristenclub 'Allemaal op de fiets' zijn honderdjarig bestaan. Tijdens de voorstelling van de nieuwe clubuitrusting werd een kort overzicht gegeven door voorzitter Dominique Vandormael en François Joosten voorzitter van de Heemkundige kring gestaafd door enkele voorwerpen uit hun rijk gevuld verleden.   De Heemkundige kring wenste deze bloeiende vereniging van harte proficiat met deze verjaardag en de volgehouden inzet voor 100 jaar fietsontspanning in Sint-Huibrechts-Lille tussen 1904 en 2004.

De geestdrift van de leden geeft het bestuur de juiste impulsen om de club uit te bouwen en steeds weer een nieuw élan te geven. Deze wisselwerking zorgt ervoor dat W.T.C. "Allemaal op de Fiets" Sint-Huibrechts-Lille nog voor jaren goed in het zadel zit. De vereniging besteedt heel wat aandacht aan het vastleggen van ervaringen in het clubblad met de prachtige naam 'Spieken tussen spaken'. Een mooi archief is het resultaat.

'Allemaal op de fiets': ad multos annos!

Dominique Vandormael en François Joosten

01-03-2023

Met dank aan de Heemkundige kring van Sint-Huibrechts-Lille